Św. Cecylia żyłana przełomie II i III wieku w Rzymie. W młodości uczyniła śluby dziewictwa. Chociaż rodzice zmusili ją do małżeństwa z patrycjuszem Walerianem, ona wymogła na nim, aby uszanował jej dziewictwo, zwierzając się mu, że strzeże jej Anioł. Mąż Cecylii, pod jej wpływem, przyjął Chrzest Św., nawracając się razem ze swoim bratemTyburcjuszem. Później wszyscy troje oraz towarzysze Tyburcjusza, również nawróceni i ochrzczeni, zobaczyli owego Anioła. Następnie zostali, wraz z Cecylią, umęczeni i ponieśli śmierć.Zgodnie z relacją P. Skargi, Święta była torturowana przez namiestnika cesarskiego Amalchiusza; żołnierze, w liczbie czterystu, olśnieni urodą młodej chrześcijanki,prosili ją, by wyrzekła się wiary. Ona jednak, trwając przy swej wierze, nakazała im, by czynili swoją powinność.Wstrząśnięci bohaterstwem Cecylii żołnierze nawrócili się i przyjęli Chrzest Św. Również sędzia prosił Cecylię, by nie narażała swego życia dla wiary, lecz gdy ona odmówiła i wyznała wiarę w Chrystusa, zawieszono ją nad ogniem rozpalonym w łaźni. Nie czuła jednak żaru i duszącej pary tylko powiew morskiej bryzy. W końcu po trzech dniach zabito ją uderzeniem topora. Krew, która uszła z ciała Św. Cecylii współwyznawcy zebrali do naczynia jako relikwię.
